پرده سینما

نگاه ها همه بر روی پرده سینما بود. اکران فیلم شروع شد، شروع فیلم سقف یک اتاق دو دقیقه بعد همچنان سقف اتاق, سه, چهار, پنج, .......,هشت دقیقه اول فیلم فقط سقف اتاق!

صدای همه در آمد. اغلب حاضران سینما را ترک کردند,

ناگهان دوربین حرکت کرد و آمد پایین و به جانباز قطع نخاع خوابیده روى تخت رسید.

.
.
.
.
.
.
.

زیرنویس. این تنها ۸ دقیقه از زندگى این جانباز بود و شما طاقت نداشتید...

مقصود

« عزیزم تا در فکر آنی که چه بخورم که خلق را خوش آید و چه بگویم که خلق را خوش آید،به مقصود نخواهی رسید »

شهید دستغیب علیه الرحمة، کتاب توحید.